21 En wü höpet, hi skulđ Israel fri maake. En sönt di Tid est delling di träd Dai, da dit Alles sken es.
Üüs Herr Gott, en Israels Gott skel lowet wiis, aur dat hi heed besaagt en loasmaaket sin Volk.
Disalw kâm ön disalw Stünđ, en priset üüs Herr Gott, en sprok van höm tö Arkjen, diär ön Ierusalem di Help van Bowen forwagten wiär.
Mar disalwigen, welk töhopkjemmen wiär, fraget höm, en sprok: Herr! wedt dü om dös Tid dit Rik Israel aprogt?
Wedt dü mi uk doadsla, üs di jüster di Ägypter doadslain hēst?
En ja song en ni Salm, en sprok: Dü best wördig dit Bok tö nemmen, en sin Segeler tö forbreken, for dü best slagtet uden, en hēst üs tö Gott kopet me din Blöd, üt alle Stammen, en Moalen, en Volken, en Heiden.