En hi befoal dit Volk, dat ja jam diäl sä̂t skuld üp dit Gä̂s, en nöm di fiif Liwbroad en di tau Fesk, såg âp tö Hemmel en danket, en broks en jåw di Lirlings di Liwer, en di Lirlings jåw dânen dit Volk.
Ik sen dit lewendig Broad, wat van Hemmel kjemmen es; hokken van döt Broad iit wel, di wel lewwe ön Ewigheid. En dit Broad, wat ik höm iiw wel, es min Flēsk, wat ik iiw wel tö dit Lewent foar di Warld.
Di segent Kelk, welk wü segene, es dit ek di Geminskep me dit Blöd van Kristus. Dit Broad, wat wü brēk, es dit ek di Geminskep me di Likhäm van Kristus.
Diär üs Send sallew åwert hed ön sin Likhäm üp dit Holt, omdat wü van di Send ofstürwen sen, en ön Rogtfardigheid lewwe; dör huns Strimen I sünd uden sen.