Mar diär hi sa sens wiär, kâm höm ön en Droom Gotts Engel ön Sjün, en said: “Joseph, Davids Seen, wiis ek bang, Maria tö din Wüf tö nemmen. For dit, diär jü üp Wei me es, dit es van di hellig Geist.
En betänk, di Herr sin Engel kam hjårt, en en Lågt skintj ön di Uning; en slog Petrus ön di Sid, en wäkt höm ap, en said: Stun wakker âp! En di Keten fäl van sin Hunden.
Ön üs al speilet sik di Klårheid van di Herr, me bloat Ansegt, en wü ud eter ditsallew Bild forwandelt, van jen Klårheid tö di Üder, üs van di Herr sin Geist.
For Gott, diär said, dat dat dit Lägt üt di Junkheid skin skuld, hēd en lägt Skin ön ju Harten iwen, omdat dör üs dit Lägtens van di Känels öntstönd, nämelk van Gottes Herrelkheid ön Jesus Kristus.
En kündig gurt es di gottselig Hjemmelkheid: Gott es ipenbåret ön-t Flēsk, rogtfardigt ön di Geist, es sen uden van di Engeler, es prötjet uden bi di Heiden, es liwt uden ön di Wârld âpnommen ön di Herlikheid.