18 Di Üder kâm uk en said: Herr! ju Pünđ heed fiif Pünđ iinbraagt.
Mar dit diär önt gud Lönd sen uden es, dit es höm, wan-er hokken dit Urd hjert en forstånt et, en bringt da uk Frügt, en som drait höndertfoalig, som söstigfoalig, som dördigfoalig.
Diär kâm uk di, diär tau Talente fingen hēd en said: Herr! tau Talente hå I mi dön, lukke hjir, ik hå jit tau Üdern diärme wonnen.
En danen sent, diär ön dit gud Lönd sän ud: diär dit Urd hir, en nemt ön, en bring Frügt, som dördigfoalig, som söstigfoalig, en som höndertfoalig.
En hi fördigt tiin van sin Knegter, en jåw jam tiin Pünđ, en said tö jam: Hanđnele I diärme, tö dat ik weder kom.
En hi said tö jam: Aa, dü braaw Knegt! Diärom, dat dü önt Menst tru wessen heest, skedt dü Magt hå aur tiin Städer.
Tö di said hi uk: Dü skedt aur fiif Städer wiis.
For wan er hokken gudwellig es, da es hi wel ledden, eter dit, wat hi hēd, en ek eter dit, wat hi ek hēd.