10 For di Menskenseen es kjemmen, om dit tö sjukken en selig tö maakin, wat wild gingen wiär.
En jü skel en Seen tö Wârld bring, en sin Noom skedt dü Jesus hjit. For hi skel sin Volk selig måke van al jår Send.”
Mar gung hen tö di forwildigt Sjip van-t Hüs Israel.
Mar hi swåret en said: “Ik sen ek üders ütstjürt, üs alining tö di forwildigt Sjip van dit Hüs Israel.
Nem ju in Agt, dat I niin van dös Litjen foragte, for ik si ju: Jår Engel ön Hemmel skaue altid dit Ansegt van min Vader ön Hemmel.
For di Menskenseen es kjemmen, om selig tö måkin, wat forlesen es.
Mar dü skudt blid en gud tö Mud wiis: for dös din Brödher wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden.
Of wat foar en Wüf es — er, diär tin Skelling heed, en wan jü jen diärvan forlast, dats ek en Läägt öntjendt en faaget dit Hüs, en sjukt gedürigen, tö dats en weder fendt?
For Gott heed sin Seen ek stjürt ön di Warld, dat hi di Wârld rogt, mar om dat di Warld döör höm selig ud.
For uk Kristus, üs wü jit swak wiär, es tö sin Tid foar de Gottloasen stürwen.
Diärom kjen hi uk altid dânen selig make, welk dör höm tö Gott kom, en hi lewwet altid en bed foar üs.