4 Ik weet, wat ik dö wel, wan ik nü van dit Forlining ofsäät ud, dat ja mi on jaar Hüsing âpnem.
Di Hüshoalđer said bi höm salw: Wat skel ik dö? Min Herr nemt dit Forlining van mi. Greew mai ik ek; en ik skamme mi tö béderin.
En hi rööp tö höm alle Skilđners van sin Herr, en said tö di jest: Hurvuul best du min Herr skilđlig?
En ek si ju uk: Maake ju Frinđner me di ünrogt Rikdom, om dat, wan I nü Brak hå, ja ju âpnem ön di Behüsing foar di Ewigheid.
For dit es ek di Wisheid, diär van bowen djäl komt, mar weltlik, menskelk, en düwelsk.