30 Mar nü, diär dös ju Seen kjemmen es, diär sin Gud me Hurin döörbraagt heed, hå I höm en fat Koalw slagtet.
For ja ha al van jår Aurflöd iinleid. Mar dös heed van hör Armud iinleid, al wat jü heed, hör hil Niäring.
Mar hi swaaret en said tö sin Våder: Se jens, sa vuul Jaar tine ik ju, en hå jit nimmer wat tögen ju Wel dön. En I hå mi nimmer en Wedder dön, dat ik mi me min Frinđner frügge küd.
Mar hi said tö höm: Min Seen, dü best altid bi mi, en Alles, wat min es, dit es din.
Mar dü skudt blid en gud tö Mud wiis: for dös din Brödher wiär doad, en es weder lewendig uden; hi wiär forlesen, en es weder fünđnen uden.
Di Farisäer stönđ, en bödigt bi höm salw: Ik danke di, Gott, dat ik ek sen üs Üder Lid, Roowers, Ünrogtfardigen, Eebrekers, of uk üs dös Tolner.