Da ging ja üt tö lukkin, wat diär sken (passiäret) wiär; en kâm tö Jesus en foanđ di Mensk, van welk di Düweler ütfären wiär, setten tö Jesus sin Fet, bekloadet, en bi Forstand; en ja waad forfiirt.
En üs Petrus tö höm sallew kjemmen wiär, said hi: Nü wēt ik wårhaftig, dat di Herr sin Engel stjürt hēd, en mi reddigt hēd üt Herodes sin Hund, en van al di Forwagting, welk dit jüdisk Volk hed.