Da wel di Könning si tö dânen, diär bi di rogt Hunđ stūn: “Kom hjårt, I sen wel segnet van min Vader, ârwe dit Rik, diär ju van jest Begen van di Wârld tötågt es.
Tö di Stünd frügget Jesus höm ön di Geist en said: Ik prise di Våder, Herr aur Hemmel en Öord, dat dü sok di Wissen en Klooken forborgen heest, en dat dü dit di Ünmündigen ipenbaaret heest. Jå, Våder, sa haaget et di wel tö!
Jesus swåret: Min Rik es ek van dös Warld. Wiär min Rik van dös Warld, min Diners wild diärfoar fegt, dat ik ek aurlöwert wåd ön di Juden. Mar nü es min Rik ek van hjir.
Sa hå nü Agt üp ju sallew, en üp di hil Hjät (Geminte), aur welk di hellig Geist ju sät hēd tö Üpsigthoalders, om dit Geminte Gottes tö weidin, welk hi dör sin ein Blöd wonnen hēd.
Om di wel bödige wü uk altid foar ju, dat üs Gott ju wördig måket tö di Berōp, en dit Welhågin van sin Gudheid vol måket, en dit Werk van di Glow me Kraft.
Hir tö, min lew Brödhern! hēd Gott ek di Armen üp dös Wârld ütwälet, om ön di Glow rik tö wisen, en Arwing van dit Rik, wat Gott dânen löwet hēd, diär höm lew hå.
En diär skel nin Nagt wis, en ja skel nin Stoklägt of dit Lägt van di Sen nödig hå, for üs Herr Gott måket et lägt foar jam, en ja skel üs Könninger herske van Ewigheid tö Ewigheid.