Forkope, wat I hå en iiw Almosen. Maake ju Pösen, diär ek âpslit, såmle foar di Hemmel en Skats, diär older ofnemt; diär niin Tiif tökomt, en di Würmer ek freet.
Mar dü eter din Forstoktheid en Halsstarrigheid ön din Hart, hüppest di sallew di Wredheid üp di Dai van Gottes Fortörning, en di Ipenbåring van Gottes rogtfardig Gerigt.
Hir tö, min lew Brödhern! hēd Gott ek di Armen üp dös Wârld ütwälet, om ön di Glow rik tö wisen, en Arwing van dit Rik, wat Gott dânen löwet hēd, diär höm lew hå.
Ik wet din Werken, en din Bedrük, en din Armud, (mar dü best rik), en di Lastering van dânen, welk si, ja sen Juden, en sent ek, mar sen en Skul van di Satan.