Wan di ünriin Geist van di Mensk ütfart, da geid hi (trog) dör Plaatsen, sjukt Ru, en fent dag niin Ru; da said hi: Ik wel weder omkiir ön min Hüs, diär ik van ütgingen sen.
Da geid hi hen, en nemt sowen Üder Geister tö höm, diär ârger sen, üs hi salw es; en wan ja iinkom, une ja diär; en hat ud ederst me disalw Mensk ârger, üst tö voaren wiär.