58 En di Naibers en Frinđner hjert, dat üüs Herr Gott en gurt Bârmhartigheid ön hör dön hed, en frügget jam me hör.
Diäraur skedt dü Frügged en Höög ön din Hart haa, en vuul Lid skel jam frügge, dat hi tökjemmen es.
Sa heed üs lewwer Gott ön mi dön ön di Dågen, diär hi mi önsaag, dat hi min Smoai bi di Mensken van mi noom.
En Elisabeth hör Tid wiär om, dat jü diäl kom skulđ, en jü braagt en Seen tö Wârlđ.
Hi said uk tö di, diär höm nödigt hed: Wan dü en Meddais-Miältid of en Naagdert maakest, da nödige ek din Frinđner, ek din Brödhem, ek din Sedskenbiärner, ek din Naibers, diär rik sen, om dat ja di meskin weder nödige, en di dit sa weder gud maake.
Wis blid me di Bliden, en skroale me de Skroalenden.
En wan jen Led lad, da lid alle Leden me; en wan jen Led herrelk hölden ud, da frügge sik alle Leden me.