Diärom, I lew Brödhem, lukke jens mung ju om sowen Karming (Maner) diär gud ön Beröp sen, en vol van di hellig Geist en Wisheid sen, welk wü bestel tö dös Forrogting.
Mar hi wiär vol van di hellig Geist, en lukket âp jen Hemmel, en sag Gottes Herligheid, en Jesus stunen tö di rogt Hund van Gott, /en sprok/: Lukke, ik se di Hemmel ipen, en di Lies: Menskenseen stunen tö Gottes rogt Hund.
En Ananias ging hen, kam ön dit Hüs, leid di Hund üp höm, en said: Brödher Saul! Di Herr hēd mi stjürt, nämelk Jesus, diär di üp di Wei, welk dü kâmst, tö Voarskin kam, om dat dü din Gesigt weder fo maist, en vol van di hellig Geist ūdst.