Mar üs jat diärkam, forsåmelt sik dit hile Geminte, en forkindigt, hur vul gurt Dingen Gott dör jam dön hed, en hurdelling hi foar di Heiden di Dür tö di Glow ipenmåket hed.
Alliksa, min Brödhem! sen I doad foar di Wet, dör Kristus sin Likhäm, omdat I en Üdern töhir, nämelk höm, diär van Doaden apwäkt es, omdat wü Gott Frügt bring.
For wü sen, dör jen Geist, al tö jen Likhäm döpet, wü mai Juden of Griken, Knegter of Frien wis, wü hå al tö di jen Geist van di Kelk tö drinken fingen.
Let üs âplukke üp Jesus, diär di Glow begent en voljendigt hed. Alhurwel hi hed Frügged ha küd, nom hi dit Krüts üp sik me Geduld, en agtet di Skand ek, en set nü tö di rogt Hund üp Gottes Trōn.
Wat nü uk üs selig måket ön di Döp, üs en etermåket Bild van di Ark; wat ek di Rensking van Fülligheid ön-t Flēsk es, mar di Poand van en gud Geweten me Gott, dör dit Apstunen van Jesus Kristus.