Diär hi nü vuul Farisäers en Sadducäers tö sin Dööp kommen såg, said hi tö jam: “I Slangenbröd, hokken heed ju wiset, dat I flögt kjen voar Gotts Stråf.
Liiwst dü ek, dat ik ön di Våder, en di Våder ön mi es? Di Uurder, di ik tö ju rede, di rede ik ek van mi sallew. Mar di Våder, diär ön mi unet, disallew däd di Werke.
For di Uurder, diär dü mi iwen heest, hå ik jam iwen; en ja hå-t önnommen, en et wårelk iinsen, dat ik van di ütgingen sen; en liiw, dat dü mi stjürt heest.
Diär swåret Jesus, en said tö jam: Forwår, forwår, ik si ju: Di Seen kjen nöndt van höm sallew dö, üs wat hi sjogt, dat di Vader dǟd. For wat hi dǟd, ditsalwige däd gelik uk di Seen.
Ik hå vuul Dingen van ju tö bespreken en tö beordilin, mar di, diär mi stjürt heed, es wårhaftig; en wat ik van höm hjert hå, dit spreek ik tö di Warld.
I sen van di Vader di Düwel, en eter ju Våders Lest wel I dö. Disallew es en Mūrdiger van jest Begen of ön, en hi heed ek ön di Wårheid bestönden, for di Wårheid es ek ön höm. Wan hi Lögen sprakt, da sprakt hi van sin Ein; for hi es en Lögner, en di Vader van di Lögen.