Alstunds sprok Jesus tö di Kär: “I sen ütgingen, alliküs tö en Muurdiger me Swǟrter en me Knepler, om mi tö fangen, ik hå dag ja dågligs bi ju seten, en hå lirt ön di Tempel, en I hå mi ek greppen.
En hi ging ön jen van di Skepen, diär Simon töhjert, en boad höm, dat hi dit en Litjet vant Lönđ ofstat. En hi säät höm, en liirt dit Volk üt dit Skep.
Üs ja dit hjert hed, ging ja en Miärnem eder īn ön di Tempel, en lirt. Mar di Hōgpröst kam, en danen, welk me höm wiär, en röp di Rad töhop, en alle Olderlid van Israels Biärner; en stjürt hen na dit Tügthüs, om jam tö hålin.