Wilt ik bi jam wiär ön di Warld, bewåret ik jam ön din Noom. Dânen, welk dü mi iwen heest, hå ik bewåret, en diär es Nemmen van jam forlesen, voarbütten dit forlesen Biären, omdat di Skreft tö folling komt.
Våder, ik wel, dat, hur ik sen, uk danen bi mi sen, diär dü mi iwen heest, omdat ja min Herligheid se, diär dü mi iwen heest; for dü heest mi lew hed, jer dat di Gründ tö di Wârld leid wåd.
Wan nü di Geist, diär Jesus van Doaden âpwäkt hēd, ön ju unet, da skel uk disalwige, diär Jesus van Doaden âpwäkt hēd, ju sterwelik Likhäm lewendig måke, om di wel, dat sin Geist ön ju unet.
Mar di fast Gründ, welk Gott leid hēd, stånt fast, en hed döt Segel: Di Herr känt sin Einen; en Arkjen stun of van di Lasterhaftigheid, hokken di Nom van Kristus nämt.