Üp di Üder Dai såg di Kär Lid, welk üp di jünder Sid van di See stönd, dat niin Üder Skep diär wiär, üs dit iningst, diär sin Lirlings ön iingingen wiär, en dat Jesus ek me sin Lirlings ön dit Skep gingen wiär, mar sin Lirlings wiär alining wegfären.
Betänk, ik stun voar di Dür, en bokke ön. Wan er hokken min Stem hjert, en måket di Dür ipen, tö di wel ik ingung, en dit Någdert me höm hoald, en hi me mi.