Diärna foand Jesus höm ön di Tempel, en sprok tö höm: Se tö, dü best sünd uden, sendige van nü of ön ek moar, omdat di ek jit nog wat Argers wederfart.
For en Engel foar diäl tö en wes Tid ön di Sloat, en beweget dit Weter. Hokken nü di jest wiär, welk iinstapt, eterdat dit Weter beweget uden wiär, …di wåd sünd, me wat voar Sjugt hi behaftet wiär.
Mar hü hi nü sin Gesigt fingen heed, weet wü ek, of hokken höm sin Ogen ipen maket heed, weet wü uk ek. Hi es oald nog, let höm foar sik sallew spreek.
En diär wiär en Man, lam van Moderslif, hi let sik drai; en ja sǟt höm dågligs voar di Tempels Dür, welk hjit di dailk, dat hi bedert om en Almosen (Gåw) van danen, welk inging ön di Tempel.