Mar di Haudman en dânen, diär bi höm wiär, om bi Jesus Wagt tö hoâlden, diär ja dit Öördsjilwin såg, en wat diär gebört, forskrok ja gewaltig, en said: “Di Man es wårhaftig Gottes Seen!”
Di Engel swaaret en said tö hör: Di hellig Geist wel aur di kom, en Gotts Kraft wel üs en Skår di aurfaal, diärom dat dit Hellig, wat dü tö Wârlđ bring skedt Gotts Seen näämt ud.
Forwår, forwår, ik si ju: Hokken min Uurd hjert, en liiwt ön höm, diär mi stjürt heed, di heed dit ewig Lewent, en komt ek ön dit Gerigt, mar hi es van Doaden döörtrǟngt tö dit ewig Lewent.
En dör di Glōw ön sin Nōm hēd hi ön dös, welk I se en kǟn, et voar vol bestädigt ön sin Nōm, en di Glow, dat dör höm, hēd höm di Sündheid iwen voar ju ein Ogen.
Mar wü wēt, dat Gottes Seen kjemmen es, en hēd üs en Sen iwen, dat wü di Wårhaftig kän, en sen ön di Wårhaftig, ön sin Seen Jesus Kristus. Dös es di wårhaftig Gott, en dit ewig Lewent.