Wårelk, wårelk, ik si ju: I skel skroale en hüle, mar di Warld wel sik frügge, en I skel bedrüwwet wiis, dag skel ju Bedrüwwetheid ön Frügged forwandelt ud.
Di Üder Jüngers, said da tö höm: Wü ha di Herr sen. Mar hi said tö jam: Hat mai dat wiis, dat ik ön sin Hunden di Spikergabben se, en min Finger ön di Spikergabben iinli, en min Hund ön sin Sid iinstēk, üders wel ik dit ek līw.
Diärna said hi tö Thomas: Lääng din Finger hjårt, en beskaue min Hunden; en lääng din Hund hjårt, en stēk di ön min Sid; en wiis ek wanglowsk, mar glowsk.