En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
En hi kam tö Jesus bi Nagt, en said tö höm: Meister, wü weet, dat dü en Liärer best, diär van Gott kjemmen es; for Nemmen kjen di Teken dö, welk dü dǟdst; hat mai da wiis, dat Gott me höm es.
Ik hå en gurter Tjügnis üs Johannes Tjügnis. For di Werke, welk di Vader /mi/ iwen heed, dat ik-s volbring skel, disalwige Werke, diär ik dö, tjüg van mi, dat di Våder mi stjürt heed.