En said tö jam: Hokken dit Biären âpnemt ön min Noom, di nemt mi âp; en hokken mi âpnemt, di nemt di âp, diär mi stjürt heed. For di diär di menst mung ju altermaal es, di skel gurt wiis.
For di Uurder, diär dü mi iwen heest, hå ik jam iwen; en ja hå-t önnommen, en et wårelk iinsen, dat ik van di ütgingen sen; en liiw, dat dü mi stjürt heest.
For Gott, diär said, dat dat dit Lägt üt di Junkheid skin skuld, hēd en lägt Skin ön ju Harten iwen, omdat dör üs dit Lägtens van di Känels öntstönd, nämelk van Gottes Herrelkheid ön Jesus Kristus.
Jå wårelk, ik agt Alles foar Skåd tögen di aurflödig Känels van Kristus Jesus, min Herr, om huns wel ik Alles foar Skåd reken, en agte et foar mi nöntsags, omdat ik Kristus wen.
For ja sallew forkindige van ju, watfoar en Ingang wü bi ju hed hå, en hur/delling/ I bekirt sen tö Gott van di Ofgotten, om di lewendig en ware Gott tö tinin.
Alliküs dör Gottes Kraft üs Allerlei, (wat tö dit Lewent en Gottesfürgt tinet) skänkt uden es, dör di Känels van di, diär üs beröpen hed dör din Herrelkheid en Dögd.
Wü sen van Gott, en hokken Gott kant, di hjert üs; hokken ek van Gott es, di hjert üs ek. Diärbi kän wü di Geist van di Wårheid, en di Geist van di Dwåling.
Mar wü wēt, dat Gottes Seen kjemmen es, en hēd üs en Sen iwen, dat wü di Wårhaftig kän, en sen ön di Wårhaftig, ön sin Seen Jesus Kristus. Dös es di wårhaftig Gott, en dit ewig Lewent.