Johannes 17:11 - North Frisian New Testament (Clemens)
11 En ik sen ek moar ön di Warld, mar ja sen ön di Wârld, en ik kom tö di. Hellig Vader, bewåre jam ön din Noom, welk dü mi iwen heest, dat ja jens /sen/, alliküs wü.
Voar dit Poaskfääst, üs Jesus wust, dat sin Tid kjemmen wiär, dat hi üt dös Warld tö di Vader gung skuld, alliksa üs hi sin Einen hed lew hed, sa behöld hi jam lew bet tö sin Jend.
Mar ik formåne ju, lew Brödhem! dör üs Herr Jesus Kristus sin Nom, dat I altermål likdelling bekän, en let nin Forskel mung ju wis, mar hoald me arküder fast töhop, wis jens Sens, ön jen en disallew Mining.
Wil hi di Glindering van sin Herrelkheid es, en dit Iwenbild van sin Wesen, en drait alle Dinge me sin kraftig Urd, en hēd di Rensking van üs Send dör sik sallew tö Wei brågt, da hed hi sik sät tö di rogt Hund van di Majestät ön di Hōgde.
For Kristus es ek ingingen ön dit Hellig, wat me Hunden måket es, wat en Nabild van dit wåre wiär, mar ön di Hemmel sallew, en voar Gottes Ansegt foar üs sik tö stellen.
Ek üs Kain, diär van di Arig wiär, en slog sin Brödher doad. En üt wat Oarsåk slog hi höm doad? Aurdat sin Dåden ârig wiär, en sin Brödhers Dåden rogtfardig.
Hokken skel di ek fürgte, Herr! en din Nōm prise? For dü best alining hellig. For alle Heiden skel kom, en voar di önbödige; for din Ordile sen ipenbar uden.
En ark van de vjur Dirten hed sogs Jükken rundom, en wiär van bennen vol Ogen, en hed nin Ru Nagt en Dai, en sprok: Hellig, hellig, hellig es Gott, di Herr, di Almagtig, diär wiär, en diär es, en diär komt.