En wiis ek bang voar danen, diär ju Likhäm doad slå, en ju Seel ek doad slå kjen, mar wiis lewwer bang voar höm, diär Lif en Seel ön di Hel forbren kjen.
Dit hå ik tö ju döör Gliknissen spreken. Mar hat komt di Tid, dat ik ek moar döör Gliknissen me ju spreek wel, mar ju fri üt forkindige wel van min Våder.
Mar di Tid komt, en es al nü, dat di ware Bödigsters skel tö di Våder bödige ön di Geist en ön di Warheid; for di Vader wel uk sokken hå, diär tö höm bödige.
Dit said sin Aaldern, for ja fürgtet sik voar di Juden. Aurdat di Juden al me arküder beslöten hed, wan er hokken höm bekäänt, dat hi Christus wiär, di skuld üt di Synagoge ütslöten ud.
En diär-t dit füft Segel ipent hed, sag ik onder di Ålter di Selen van dânen, diär wirrigt uden wiär om di wel van Gottes Urd, en om dit Tjügnis wel, wat ja hed.