Hokken min Geboten heed, en halts uk, hat es höm, diär mi lew heed. Mar hokken mi lew heed, höm wel min Vader uk lew ha, en ik wel höm lew ha, en mi sallew höm ipenbåre.
For Gott, diär said, dat dat dit Lägt üt di Junkheid skin skuld, hēd en lägt Skin ön ju Harten iwen, omdat dör üs dit Lägtens van di Känels öntstönd, nämelk van Gottes Herrelkheid ön Jesus Kristus.
Mar wü wēt, dat Gottes Seen kjemmen es, en hēd üs en Sen iwen, dat wü di Wårhaftig kän, en sen ön di Wårhaftig, ön sin Seen Jesus Kristus. Dös es di wårhaftig Gott, en dit ewig Lewent.
Dös es dit, diär me Weter en Blöd komt, nämelk Jesus Kristus; ek alining me Weter, mar me Weter en Blöd. En hat es di Geist, diär tjügt, dat Kristusdi Warheid es.
En ik fäl djäl voar sin Fet, om höm öntöbödigen. En hi sprok tö mi: Se tö, dat dü dit ek dädst; ik sen din Meknegt, en din Brödhern jår Meknegt, en dânen jår, welk dit Tjügnis van Jesus ha. Bödige Gott on! Mar dit Tjügnis van Jesus es di Geist, om wis voarüt tö sien.