Forwår, forwår, ik si ju: Hokken min Uurd hjert, en liiwt ön höm, diär mi stjürt heed, di heed dit ewig Lewent, en komt ek ön dit Gerigt, mar hi es van Doaden döörtrǟngt tö dit ewig Lewent.
Diär rööp Jesus ön di Tempel, lirt, en said: Ja, I kään mi, en weet, hurvan ik sen; en van mi sallew sen ik ek kjemmen, mar Hi es wårhaftig, diär mi stjürt heed, welk I ek kään.