Ön di salw Tid swåret Jesus en said: Ik danke di, üüs lewwer Gott en Våder, Herr aur Hemmel en Öörd, dat dü sok voar di Wissen en Kloken hjemmelk hölden heest, en heest et di Unmündigen ipenbåret.
En hi kopet fin Lennen, en noom höm of, en wölet höm iin ön di lennen Blag; en leid höm ön en Grēw, wat ön en Stinklep hauen wiär, en wiäldert en Stin voar di Iingang tö dit Grēw.
Tö di Stünd frügget Jesus höm ön di Geist en said: Ik prise di Våder, Herr aur Hemmel en Öord, dat dü sok di Wissen en Klooken forborgen heest, en dat dü dit di Ünmündigen ipenbaaret heest. Jå, Våder, sa haaget et di wel tö!
Mar hi wiär vol van di hellig Geist, en lukket âp jen Hemmel, en sag Gottes Herligheid, en Jesus stunen tö di rogt Hund van Gott, /en sprok/: Lukke, ik se di Hemmel ipen, en di Lies: Menskenseen stunen tö Gottes rogt Hund.