En sin Stört tōg di träd Dil van di Stiären, en smet-s üp di Örd. En di Drak stond voar di Wüf, diär bår skuld, omdat, wan jü geboren hed, hi dit forsling küd.
En di jest Engel posaunet. En diär wåd Heils en Jold me Blöd formängt, en fäl üp di Örd. En dit träd Dil van di Bomer forbroan, en al dit gren Gärs forbroan.
En di vjur Engel wåd loas, diär bereit wiär üp jen Stünd, en tö jen Dai, en tö jen Mun, en tö jen Jår, omdat ja di träd Dil van di Mensken doadslå skuld.