Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ipenbaring 7:2 - North Frisian New Testament (Clemens)

2 En ik såg en üder Engel âpkommen van Sens Apgang, di hed dit Segel van di lewendig Gott, en hi röp me en gurtem Stem tö di vjur Engeler, welk di Magt iwen es, om Fordârew aur Lönd en See tö bringen.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ipenbaring 7:2
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Diär swåret Simon Petrus en said: Dü best Christus, di Seen van di lewendig Gott.”


Mar Jesus swügget stel. En di Opperpröst swåret en sprok tö höm: “Ik beswǟr di bi di lewendig Gott, dat dü üs saist, of dü Christus Gottes Seen best.”


Wirke Spiis, ek di diär forgängelk /es/, mar di diär blewt ön-t ewig Lewent, welk di Menskenseen ju dö wel; for höm heed Gott di Vader salw forsegelt.


Diär üs uk forsegelt hed, en ön üs Harten di Önderpoand, di Geist, iwen hed.


Dör höm ha I uk dit Urd van di Wårheid hjert, namelk dit Evangilje van ju Seligheid; dör höm sen I uk, wil I liwt ha, forsegeld uden me di hellig Geist eter di Tölowing.


En bedrüwwe Gottes hellig Geist ek, hurme I forsegelt sen üp di Oflösings-Dai.


For ja sallew forkindige van ju, watfoar en Ingang wü bi ju hed hå, en hur/delling/ I bekirt sen tö Gott van di Ofgotten, om di lewendig en ware Gott tö tinin.


Mar di fast Gründ, welk Gott leid hēd, stånt fast, en hed döt Segel: Di Herr känt sin Einen; en Arkjen stun of van di Lasterhaftigheid, hokken di Nom van Kristus nämt.


Mar I sen kjemmen tö di Barig Sion, en tö di lewendig Gott sin Stad, tö dit Hemmels- Jerusalem, en tö vul düsend Engeler.


Selig es di, diär last, en danen, welk di Urder van di Profesiing hir, en behoald, wat diärön skrewwen es, for di Tid es naibi.


En ik såg en üder stark Engel van Hemmel djäl kommen, di wiär me en Wolk bekloadet, en hi hed en Rinbånk bowen üp sin Haud, en sin Önlet wiär üs di Sen, en sin Fet üs di Pilen van Für.


En üs di sowen Tönderslaggen jar Stemmen spreken hed, wild ik danen skriw. En ik hjert en Stem van Hemmel sien tö mi: Forsegele dit, wat di sowen Tönderslaggen spreken ha, en skriw dit ek.


En de sogst Engel goat üt sin Bekker aur di gurt Weter-Strom Eufrat; en dit Weter es âpdrügget; omdat di Wei foar di Könninger van Sens-Apgang bereitet ud.


En ik sag en stark Engel, diär ütröp me gurtem Stem: Hokken es wördig, dit Bok ipentö måkin, en sin Segel/er/ tö breken?


En diär kâm en üder Engel, en stönd bi di Ålter, en hed en gold Rükkelsfat, en höm wåd vul Rükkels werk iwen, wat hi tö dit Gebet van alle Helligen jaw, üp di gold Ålter, diär voar di Trōn wiär.


Di sprok tö di sogst Engel, diär di Posaune hed: Lise di vjur Engel, welk bi di gurt Weterstrom Eufrates bünden sen.


En diär wåd tö jam said, nogweder dit Gärs üp di Örd, of üders wat Grēns, en gar nin Bōm tö beskådigen, mar bloat di Mensken, welk Gottes Segel ön jar Voarhaud ha.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ