En ja song en ni Salm, voar di Tron, en voar di vjur Dirten en di Olderlid; en Nemmen küd di Song, voarbütten di höndert en vjur en vjärdig düsend, diär kopet sen van di Örd.
En dit såg üt üs en gläsen See me Jöld formängt; en dânen, diär di Wenbogt fingen hed aur dit Bēst en sin Bild, en sin Markteken, en sin Noms Getal, welk ön di gläsen See stönd, en hed Gottes Harpen.
En ik sag, en lukke ön di medden van di Tron en di vjur Dirten, en ön di medden van di Olderlid stond en Lum, alliküs-t slagtet wiär, en hed sowen Hurner, en sowen Ogen, welk Gottes sowen Geister sen en ütstjürt ön alle Lönden.
En diär-t dit Bok nommen hed, da fäl di vjur Dirten en di vjur en twundig Olderlid voar dit Lum djäl, en Ark hed sin Harp, en gold Kogsen vol Rōkwerk, wat di Bödiger van di Helligen sen.
En ik hjert en Stem medden mung di vjur Dirten sien. Jen Måt Weten foar jen Panning, en tri Måt Berre foar jen Panning; en dit Öli en Win skedt dü ek beskådige.