En ja ging īn ön 't Hüs, en foand dit Biären me Maria, sin Moder, en fääl höm tö Fut, en bödigt höm ön. En ja måket jår Tenken ipen, en foriret höm Gold, Rükkelsweter en Mirhen.
Mar van Gottes Gnad sen ik, wat ik sen, en sin Gnad ön mi es ek foriws wessen; mar ik hå vul moar arbed, üs di Üdern al; dag ek ik, mar Gottes Gnad, diär ön mi es.
En swor bi di, diär lewwet van Ewigheid tö Ewigheid, diär di Hemmel skåpen hed, en wat diärön es, en di See, en wat diärön es. Nü skel er nin Tid moar wis.
Hokken skel di ek fürgte, Herr! en din Nōm prise? For dü best alining hellig. For alle Heiden skel kom, en voar di önbödige; for din Ordile sen ipenbar uden.
En diär-t dit Bok nommen hed, da fäl di vjur Dirten en di vjur en twundig Olderlid voar dit Lum djäl, en Ark hed sin Harp, en gold Kogsen vol Rōkwerk, wat di Bödiger van di Helligen sen.