Di sprok: Ik sen dit A en dit O, di Jest en di Lēst. En wat dü sjogst, dit skriw ön en Bok, en stjür dit ön di Geminten ön Asien, tö Efesus, en tö Smyrna, en tö Pergamus, en tö Thyatira, en tö Sardis, en tö Filadelfia, en Laodicea.
Mar ik betjug al danen, welk di Urder van di Profeseiing ön döt Bok hir: Wan er hokken wat hentösät, da wel Gott di Plågen üp höm li, welk ön döt Bok skrewwen stun.
En wan er hokken van di Urder ön döt Bok me di Profeseiing wat wegnemt, da wel Gott sin Dil van dit Lewents-Bok, en van di hellig Stad, en van dit, wat er ön döt Bok skrewwen stånt, wegnem.
Sa betänk nü, hurdelling dü fingen en hjert hēst, en bewåre dit, en bekir di. Wan dü ek wåke wedt, da skel ik aur di kom, üs en Tiw, en dü skedt ek wēt, om wat Klokkenslag ik aur di kom wel.