En ik såg en üder stark Engel van Hemmel djäl kommen, di wiär me en Wolk bekloadet, en hi hed en Rinbånk bowen üp sin Haud, en sin Önlet wiär üs di Sen, en sin Fet üs di Pilen van Für.
En diär kam jen van di sowen Engeler, welk di sowen Skellen hed, hi sprok me mi, en said tö mi: Kom, ik wel di dit Ordil aur di gurt Hur wise, welk üp vul Wetern set.
En di Engel said tö mi: Hurom forwunderst dü di? Ik wel di si van di Wüf hör Hjemmelkheid en van dit Best, wat hör drait, en hed sowen Hauder en tin Hurner.