En diär skel Teken wiis ön di Sen, en di Muun en di Stiärner, en üp Warlđ skel di Lid trung, en benaut wiis, en skel sjilwe en bēwere; en di See en di Strönđ skel råse.
En en üder Engel kam er üt van di Alter, di hed Magt aur dit Jöld, en röp me en stark Röst, tö di, diär di skarp Sjend hed, en sprok: Slå ön me din skârp Sjend, en skjär di Druwen van di Wingoard üp di Örd, for di Biären sen rip.
En di vjart Engel posaunet. En di träd Dil van di Sen, en di träd Dil van di Mun, en dit träd Dil van di Stiären wåd slain, dat di träd Dil diärvan ön Junkens kam, en di träd Dil van di Dai forlos sin Skin, en di Nagt allika.