Ipenbaring 16:5 - North Frisian New Testament (Clemens)
5 En ik hjert di Engel aur di Weteren sien: Herr! dü best rogtfârdig, diär es, en di diär wiär, en di, diär wis skel, dü Hellig, dat dü dit Ordil ütfört hest.
Mar dü eter din Forstoktheid en Halsstarrigheid ön din Hart, hüppest di sallew di Wredheid üp di Dai van Gottes Fortörning, en di Ipenbåring van Gottes rogtfardig Gerigt.
Wan nu üs Üngeregtigheid Gottes Geregtigheid bewiset, wat skal wü si? Es Gott ünrogtfardig, dat hi diäraur fertörnt ud? Ik sprēk, alliküs di Mensken plei tö spreken.
Johannes ön di sowen Geminten ön Asien: Gnade wis me ju, en Fred van di, diär es, en diär wiär, en diär komt, en van di sowen Geister diär voar sin Trōn sen.
En sprok: Wü danke di, Herr! almagtig Gott, diär dü best, diär dü wiärst, en ön di tökommen Tid best, dat dü din gurt Kraft önnommen hēst, en üs Könning herskest.
For wårhaftig en rogtfârdig sen sin Ordile, dat hi di gurt Hur forordilet hēd, welk di Örd me hör Hureri fordârewt hēd, en hēd sin Diners Blöd van hör Hund kråwet.
En ark van de vjur Dirten hed sogs Jükken rundom, en wiär van bennen vol Ogen, en hed nin Ru Nagt en Dai, en sprok: Hellig, hellig, hellig es Gott, di Herr, di Almagtig, diär wiär, en diär es, en diär komt.