En dit Lägt üp dit Lägtstander skel ek moar lägt bren ön di, en di Stem van di Bridman en di Brid skel ön di ek länger hjert ud; for din Kōplid wiär di Gurten üp di Örd, for dör din Betrålin sen alle Heiden dössig uden.
For Gott hēd-t jam ön-t Hart iwen, om sin Mining tö dön, wat Gott wel eter jen Mining, om jår Könningrik dit Bēst tö iwen, bēt dat Gottes Urd tö folling komt.
Diär sprok di Könning tö di Diners: “Bind höm Hunden en Fet, en smit höm üt ön di sūrtst Junkheid, diär kjen hi hüle en sjilwe, dat höm di Ted snappere.
En stark Engel lewt en gurt Stin ap, alliküs en Mellenstin, smēt en ön di See, en sprok: Alliksa skel me jen Storm di gurt Stad Babylon djälstört ud ön en Hast, en skel ek moar fünden ud.
Da wel diär Skroalin en Tedgnasin wiis, wan I Abraham, en Isaak, en Jakob, en alle Profeten se ön üüs Herr Gott sin Könningrik, en I bütten slöten sen.
En röp magtig me gurtem Stem, en sprok: Jü es fälen, jü es fälen, Babylon, di gurt, en es en Uning foar di Düweler uden, en en Åpbewårsteid foar alle ünrin en findsk Vüggeler.
En di vjart Engel posaunet. En di träd Dil van di Sen, en di träd Dil van di Mun, en dit träd Dil van di Stiären wåd slain, dat di träd Dil diärvan ön Junkens kam, en di träd Dil van di Dai forlos sin Skin, en di Nagt allika.