Let ju van Nemmen forför, üp nin Wis. For hi komt ek, hat mai da wis, dat di Offal tövoaren komt, en di sendig Mensk en di fordürwen Seen ipenbåret ud.
Diär sik apsät en âphēwt aur Alles, wat Gott en Gottes Iär hjit, sa dat hi sik sät ön Gottes Tempel üs en Gott, en jewt sik diärfoar üt, dat hi Gott es.
En wan ja jar Tjügnis foljendjigt hå, da skel dit Dirt, wat üt dit Steid hur nin Gründ es, apkomt, me jam en Strid hoald, en wel jam aurwen, en wel jam doad måke.
En tau gurt Jukken van en Gūs-Arenk wad di Wüf iwen, omdat jü ön di Wösteni flö küd ön en Steid, hur jü erniäret ud küd tö en Tid, en tau Tid, en en hoalew Tid, fir van dit Gesigt van di Slang.