Di sprok: Ik sen dit A en dit O, di Jest en di Lēst. En wat dü sjogst, dit skriw ön en Bok, en stjür dit ön di Geminten ön Asien, tö Efesus, en tö Smyrna, en tö Pergamus, en tö Thyatira, en tö Sardis, en tö Filadelfia, en Laodicea.
Johannes ön di sowen Geminten ön Asien: Gnade wis me ju, en Fred van di, diär es, en diär wiär, en diär komt, en van di sowen Geister diär voar sin Trōn sen.
En sprok: Wü danke di, Herr! almagtig Gott, diär dü best, diär dü wiärst, en ön di tökommen Tid best, dat dü din gurt Kraft önnommen hēst, en üs Könning herskest.
En song dit Lēt van Moses, Gottes Knegt, en di Salm van dit Lum, en sprok: Gurt en wunderbar sen din Werken, Herr! almagtig Gott, rogtfârdig en wårhaftig sen din Weien, dü Könning aur di Helligen.
Hat sen Geister van di Düwel, ja död Teken, en gung üt tö di Könninger üp di Örd, en üp di hile Warld, om jam tö en gurt Slagt tö forsåmelin, üp di almagtig Gott sin gurt Dai.
En üt sin Müd ging en skârp Swärt, om di Heiden diärme tö slaen, en hi wel jam regire me en irsen Rod. En di trat di Winpärsküp me di Win van di almagtig Gott sin Törn en Grim.
En ik hjert en Stem van en gurt Kär, en alliküs en Stem van vul Wetern, en üs en Stem van hart Tönderslaggen, di sprok: Halleluja! For di almagtig Gott hēd dit Rik innommen.
En ark van de vjur Dirten hed sogs Jükken rundom, en wiär van bennen vol Ogen, en hed nin Ru Nagt en Dai, en sprok: Hellig, hellig, hellig es Gott, di Herr, di Almagtig, diär wiär, en diär es, en diär komt.