Ipenbaring 1:4 - North Frisian New Testament (Clemens)
4 Johannes ön di sowen Geminten ön Asien: Gnade wis me ju, en Fred van di, diär es, en diär wiär, en diär komt, en van di sowen Geister diär voar sin Trōn sen.
Döt es di Ipenbåring van Jesus Kristus, welk Gott höm iwen hed, om sin Tinstknegter tö wisin, wat ön en Hast ske mut, en hi hēd-s ütdüdet, en stjürt dör sin Engel, tö sin Tinstknegt Johannes.
Di sprok: Ik sen dit A en dit O, di Jest en di Lēst. En wat dü sjogst, dit skriw ön en Bok, en stjür dit ön di Geminten ön Asien, tö Efesus, en tö Smyrna, en tö Pergamus, en tö Thyatira, en tö Sardis, en tö Filadelfia, en Laodicea.
Dit Hjemmelkheid van di sowen Stiärner, diär dü sen hest ön min rogt Hund, en di sowen Gold Lägtstanders. Di sowen Stiärner sen Engele/r/ van di sowen Geminten, en di sowen Lägtstanders, diär dü sen hēst, sen /di/ sowen Geminten.
Ik Johannes, diär uk ju Brödher en Dilnemmer ön di Bedrüwwing es, en ön dit Rik, en ön di Geduld van Jesus Kristus, wiär üp dit Eilönd, wat Patmos hjit, om di wel van Gotts Urd en dit Tjügnis van Jesus Kristus.
En ik hjert di Engel aur di Weteren sien: Herr! dü best rogtfârdig, diär es, en di diär wiär, en di, diär wis skel, dü Hellig, dat dü dit Ordil ütfört hest.
En ik, Johannes, hå sok Dingen sen en hjert. En üs ik dit sen en hjert hed, fäl ik djäl voar di Engel sin Fet, diär mi dös Dingen wiset, om öntöbödigen.
En ön di Engel bi dit Geminte ön Sardis skriw: Sa sprakt di, diär di sowen Geister Gottes hed en di sowen Stiären: Ik wēt din Werken, for dü hēst di Nom, dat dü lewwest, en best doad.
En ön di Engel bi dit Geminte ön Filadelfia skriw: Dit said di Hellig, di Wårhaftig, diär Davids Kai hed; diär ipen måket; en Nemmen slüt tö; en hi slüt tö, en Nemmen lukt ipen.
En ark van de vjur Dirten hed sogs Jükken rundom, en wiär van bennen vol Ogen, en hed nin Ru Nagt en Dai, en sprok: Hellig, hellig, hellig es Gott, di Herr, di Almagtig, diär wiär, en diär es, en diär komt.
En ik sag, en lukke ön di medden van di Tron en di vjur Dirten, en ön di medden van di Olderlid stond en Lum, alliküs-t slagtet wiär, en hed sowen Hurner, en sowen Ogen, welk Gottes sowen Geister sen en ütstjürt ön alle Lönden.