En ik såg en üder stark Engel van Hemmel djäl kommen, di wiär me en Wolk bekloadet, en hi hed en Rinbånk bowen üp sin Haud, en sin Önlet wiär üs di Sen, en sin Fet üs di Pilen van Für.
En ik hjert en Stem van Hemmel üs en gurt Weter, en üs di Stem van en hart Tönderslag, en di Stem, welk ik hjert, wiär üs di Harpenspöllers, diär üp jar Harpen spölle.
En ik hjert en Stem van en gurt Kär, en alliküs en Stem van vul Wetern, en üs en Stem van hart Tönderslaggen, di sprok: Halleluja! For di almagtig Gott hēd dit Rik innommen.