Mar nü I Gott kän, (ja vulmoar van Gott küd ud) hurom kir I ju da weder om tö di swak en arem Begenning foar Biärner, welk I nü van voaren ön tine wel?
En hi hēd di Handskreft fortilgt, diär tögen üs wiär, welk ön Fastsätings bestönd, en üs öntögen wiär, en hēd disalwigen üt di Medden wegnommen, en ön dit Krüts fastspikkert.
For di Wet wiär di Skår van di gud Gåwen ön di tökommen Tid, mar ek dit Voarbild van di gud Gåwen sallew. Ark Jår mut em altid dit sallew Åfer åwere, en dag kjen dit dânen, welk åwere, ek volkommen måke.
Mar dös me di Id, dör di, diär tö höm said hed: Di Herr hed swären, en hat skel höm ek gerü, dü best en Pröst ön Ewigheid, eter di Ordening van Melchisedek.
Sönder Våder, sönder Moder, sönder Aprekening aur sin Ofstamming, en hēd nogweder en Begen van di Dågen, of en Jend van dit Lewent. En hi es tö forglikken me Gottes Seen, en blewt en Pröst ön Ewigheid.
Om hur vul moar skel dit Blöd van Kristus, diär sik sallew sönder Måkel dör di hellig Geist Gott åwert hēd, üs Geweten rin make van di doad Werken, om di lewendig Gott tö tinin.