20 Mar Petrus said tö höm: Dat dü fordammet ūdst me din Jild, dat dü menst, dat Gottes Gåw for Jild tö fon es.
Måke di Krånken sünd, di Fülflötigen riin, wǟk di Doaden âp, driw di Düweler üt. Foriiws hå I-t fingen, foriiw-s skel I-t weder hen iiw.
Petrus sprok tö jam: Bekir ju (dö Bōt) en Ark van ju let sik döpe üp di Nōm van Jesus Christus tö Foriwing van Send; da skel I di Gåw van di hellig Geist fo.
Di Koplid me sok Wåren, diär van hör rik uden sen, skel van firens stun, üt Fürgt voar hör Kwal, skroale en klåge.
Ju Gold en Sölwer es forrestet, en di Rest skel foar ju en Tjügnis wis, en wel ju Flesk fortiäre üs en Für. I ha ju Skatsen såmelt ön di lēst Dågen.
Diärom dö Bōt foar din Bosheid, en bed Gott, of hi di meskin din hjemmelk Aurleg önt Hart forīw wel.
For dânen, diär rik ud wel, fål ön Forsjuk en Strik, en vul tabig, fordârwelik Begjärligheden, welk di Mensken ön Fordarew en Fordamnis stört.
Wan Gott nü /jam/ likdelling Gåwen iwen hēd, alliküs uk üs, welk ön di Herr Jesus Christus liw: wat wiär ik da, om Gott oftowiärin?
En de Glowigen van de Beskjäring, welk me Petrus wiär, wåd vol forfirt, dat uk üp di Heiden di Gåw van di hellig Geist ütoast wåd.
For van-t Hart kom ârig Tågten, Doadslåen, Eebrēk, Hureri, Tiweri, falsk Tjügnis, Skreien.
Dös hēd di Eker foar di ünrogt Loan kopet, en hēd sik âphinget, en es midden entau borst/en/, en al sin Ingeweid es ütstort.
En sprok: iw mi uk di Magt, dat, wan ik hokken di Hunden üpli, disallew di hellig Geist faid.