En dag kirt di üder Mensken, diär van dös Plagen ek tö Doad kjemmen wiär, van di Werken me jår Hunden ek om, omdat ja ek moar di Düweler en di Ofgottsbilder van Gold, en Sölwer, van Köper, en Stin, en Holt, welk nogweder se, of hir, nog gung küd, onbödige skuld.