2 En behöld wat van dit Jild, me sin Wüfs Weten, en brågt en Dil, en leid-t tö di Aposteler jår Fet.
Al jår Dön geid diärüp üt, om van di Mensken sen tö uden. Ja måke jår Tǟnksedel brēd, en di Somer üp jår Kloader gurt.
Mar dit said hi ek, dat hi sa besörrigt wiär foar di Armen, mar hi wiär en Tīw, en hed di Pung, en drog, wat er iwen wåd.
En al danen, welk glōwsk uden wiär, wiär bi arküder, en höld alle Dinge gemin (töhop).
Hi hed en Eker en forkopet di, en brågt dit Jild, en leid-t hen tö di Aposteler jar Fet.
Mar en Man, bi Nōm Ananias, samt sin Wüf Saffira, forkopet sin Gud.
Mar Petrus said: Ananias! hurom hēd di Satan din Hart vol felt, dat dü /di/ hellig Geist wat voarljugst, en behalst wat van dit Jild foar di Eker?
Mar Petrus swåret hör: Si mi, hå at di Eker sa jür forkopet? Jü said: Jå, sa jür.
Dö nin Ding dör Strid of Rumsjugt, mar dör Töreghoalden agte I arküder, di jen di üder hoger, üs sik sallew.
For di Gits es di Wortel van al dit Arigs, hurtö Sommen Lest ha, en ja sen van di Glow of wildgingen, en måke jam sallew vul Wârk en We.