Diär hi höm nü üp di Oliwenbârig diälsǟt, kâm sin Lirlings tö höm, en said: “Si ǖs, wan skel dit gebȫr, en wat skel dit Markteken van din Wederkomst wīs, en wan di Wârld forgung skel?”
For Gott hed en Dai fastsät, üp welk hi di Wârld na di Rogten rigt wel, dör jen Man, welk hi diärtö forordnet hēd, en Arkjen di Glōw voarhalt, eter dat hi höm van Doaden apwäkt hēd.
Dat I ju ek sa gau bewege let van ju Sen, en ju ek ön Ünru sät let, nogweder dör di Geist, of dör dit Urd, of dör Brewer, üs wan dânen van üs stjürt wiär, dat di Dai van Kristus nai bevoarstånt.
Sadelling es Kristus jenmål åwert, om di Send van Vulen wegtönemmen. Dit üdermål skel hi sönder Send van dânen sen ud, diär üp höm tēw, en di Seligheid van höm forwagten sen.