En hat kâm tö pas üp jen van di Dågen, dat hi ön en Skep ging en sin Jüngers me höm. En hi said tö jam: Let üüs aurfaar tö di Üder Sid van di See. En ja stat vant Lönđ of.
Mar Vulen, welk jam me klögtig Könsten ofiwen hed, brågt di Bokker töhop, en forbroan danen, wildt ja al diärbi wiär. Em rekent, wats wert wiär, en slog di Werti üp föfdig düsend Drachmen (sölwer Penninger) ön.
En di hile Stad kam ön Forwirring, en ja löp al töhop üp di Skauplåts, en em grep Gajus en Aristarchus van Macedonien, welk Paulus sin Reisgefǟrten wiär, en slippet jam diärhen.
En üs di Dagen forlopen wiär, sät wü üs Reis fort. En ja död üs al dit Geleit me Wüf en Jungen (Biärner) üt bütten di Stad. En bi Aur fǟl wü djäl ön Knebiner en bödigt.
Mar üs wü tö Rom kâm, jaw di Önderhaudman di Gefangenen aur ön di Opperst van di Lifwagt. Paulus fing Forlof, dat hi une küd, hur hi wild, me en Krigsknegt, diär höm bewagt.
Aristarchus, min Megefangener ön din Herr, gröt ju, en Markus, di Sedskenbiären van Barnabas, van welk Befele fingen hå. Wan hi tö ju komt, da nem höm ap.