En hat kâm tö pas üp jen van di Dågen, dat hi ön en Skep ging en sin Jüngers me höm. En hi said tö jam: Let üüs aurfaar tö di Üder Sid van di See. En ja stat vant Lönđ of.
Mar wü, lew Brödhern! eter dat I üs en kurt Skür wånt ha van Ansegt, ek eter dit Hart, ha wü om sa vul moar hastet, ju Ansegt tö sen, me en gurt Forlangen.