En lukke hjir, diär wiär en Man ön Jerusalem, bi Noom Simeon, en disalw Man wiär rogtfârdig en gottsfürgtig, en wiär Israels Troost forwagten, en di hellig Geist wiär ön höm.
En ja said: Cornelius, di Hauptman, en rogtfârdig en gottsfürgtig Man, en gud ön Berōp bi dit hil jüdisk Volk, hed Order fingen van di hellig Engel, dat hi di håle let skuld, en din Urd hir.
En üs di Engel, welk me Cornelius sprok, weggingen wiär, röp hi tau van sin Hüsknegter, en en gottes=fürgtig Krigsknegt van danen, welk stidigs bi höm wiär.
Mar di Juden sagt di öndagtig en iärbar Wüffen, en di Oppersten ön di Steid âptöhitsin, en reget ap tö en Forfölging aur Paulus en Barnabas, en brågt et diärhen, dat jat dit Lönd forwiset wåd.
En Crispus, di Opperst van di Skul, liwt me sin hile Hüs (al sin ein Lid) ön di Herr. Uk Vulen van di Korinther, welk töhjert hed, liwt, en let sik döpe.
Hokken skel di ek fürgte, Herr! en din Nōm prise? For dü best alining hellig. For alle Heiden skel kom, en voar di önbödige; for din Ordile sen ipenbar uden.