15 Sa Vulen üs er nü van üs foar vol rekent ud, let üs sa Sens wis; en wan I likkert wat hoald skel, da let ju Gott dit ipenbåre.
Diärom skel I volkommen wiis, alliksa üs ju Våder ön Hemmel volkommen es.
Wan I da, diär I ârig sen, ju Jungen gud Gaawen iiw kjen, hü vuul moar wel di Våder ön Hemmel di hellig Geist dânen iiw, diär höm bed.
Diär stånt skrewwen ön di Profeten: Ja skel /al/ van Gott lirt ud. Hokken dit nü hjert van di Vader, en lirt dit, di komt tö mi.
So hokken sin Wel dö wel, di skel ön höm slå, of dös Lir van Gott es, of wederk ik van mi sallew spreek.
Mar wü, diär wü stark sen, skel di Swakken jår Gebrekkelkheid drai, en ek üs sallew håge.
Lew Brödhem! ud ek Biärner ön di Forstand, mar ön di Bōsheid wis Biärner, en ud mündig ön Insigt.
Wat wü sprēk, dit es dag Wisheid bi danen, diär moar fåte kjen; ek en Wisheid van dös Warld, uk ek van di Oppersten üp dös Warld, diär forgung.
Ik forlet mi üp üp ju ön di Herr, dat I ek Üder Sens ud. Hokken ju ön Twiwel bringt, skel sin Ordil drai, hi mai wis, hokken hi wel.
Dat di Gott van üs Herr Jesus Kristus, di Våder di Herligheid, iw ju di Geist tö di Wisheid en Ipenbåring, tö di Känels van ju sallew.
Disallew forkindjige wü, en formåne alle Mensken, en lir alle Mensken, me al Wisheid, omdat wü ark Mensk henstel volkommen ön Kristus Jesus.
Epafras, ju Löndsman, en Tinstknegt van Kristus, en ringt stidigs foar ju me Bödigin, omdat I foar volkommen bestun mai, en Alles voljendige, wat Gottes Wel es.
Van di Lewde tö di Brödhern est ek nödig ju tö skriwen, for I sen sallew van Gott lirt, om arküder lew tö håen.
Omdat sa en Gottes-Mensk volkommen es, tö alle gud Werken skekket.
Mar foar danen, diär volkommen sen, passet dit hart Iten, wil ja dör di Unigheid jar Sennen öwet hå, om dit Guds van dit Arigs tö önderskäden.
Mar hokken sin Urd halt, ön höm es wårelk di Lewde tö Gott volkommen. Diärbi kan wü, dat wü ön höm sen.